سیاست از نظر من قرین است با شفافیت و صراحت . به حسب شرایط زندگی و خانواده آدم های سیاسی زیادی را می شناسم. سیاسی نه به معنای صرفا سیاسی  در حوزه مسائل داخلی و خارجی کشور. بعضا سیاسی در حوزه برخوردها و روابط اجتماعی و حتی حوزه های شخصی. زیاد در این معانی در اطرافیان و سیاسیونی که می شناسم غور کرده ام و آدم های زیادی را تحلیل کرده ام. عموما ورود در حوزه سیاست آن هم از نوع مسائل داخلی و خارجی کشور نیازمند جهت گیری است. باید طرفت را مشخص کنی، چپ و راستش و حتی بالا و پایین و عقب و جلویش را. حتی اگر بخواهی موقتا هم در این حوزه نقش بازی کنی باید موضعت را حتی اگر واقعی نباشد صریح و شفاف بگویی. سیاست مداری بدون سمپات در کشور ما معنی ندارد. باید بکوشی برای خودت طرفدارانی بیابی و لذا مجبوری مواضعی واقعی و یا غیر واقعی ولی صریح و روشن داشته باشی. در حوزه سیاست دو طرفه بازی کردن و دم همه را دیدن و همه را راضی نگه داشتن مساویست با شکست و ناکامی حتی در مسائل شخصی و روابط اجتماعی. معمولا زیادند آدم هایی که این اشتباه را می کنند و سعی می کنند همه را راضی و اطراف خود نگاه دارند و غالبا هم شکست می خورند. چون حتی اگر در یک بازه کوتاه مدت هم به موفقیتی دست پیدا کنند ولی در بلند مدت دستشان خوانده می شود و طرفدارانشان پراکنده می شوند  و این نوع موضع گیری ها و جهت گیری ها برایشان یک بازی دوسر باخت است و هیچ زمانی طعم موفقیت در این حوزه را نمی چشند. این گونه افراد معمولا آدم هایی هستند با یک اصول دائمی و مشخص، و آن  منفعت شخصی  است. این جور آدم ها با هر کسی و با هر شرایطی که بتواند این منفعت شخصی را برایشان تامین کند کنار می آیند و عموما همه آدم ها با افکار مختلف را برای روز مبادای خودشان نگه می دارند و هر زمان شرایط زمان و مکان اقتضا کند از ایشان بهره مند می شوند. مثلا امروز با تو با یک فکر مشخص ابراز هم فکری و هم نظری دارند و فردا روز با دیگری که نظراتی کاملا متفاوت با تو دارد هم ابراز هم فکری و هم نظری دارند. برقراری رابطه با این افراد مستلزم پارامترها یا خیلی پرشین اش مولفه های متعددی است که عبارت است از زمان، مکان، شرایط اجتماعی، نوع خدمات قابل ارائه و قص یا قس علی هذا. هیچ وقت موضع واقعی این افراد مشخص نیست. امروز زیر تا بالای مملکت را می شورند و پهن می کنند روی بند و فردا به عنوان رهروان راه فلان شخص و فلان کس علم بر دست می گیرند و گریبان می درند. این جور افراد خدمتگزار اند. خدمتگزاران واقعی به جیب محترمشان و هوای نفس عزیزشان. این دسته افراد از استعداد بالایی در حوزه تئاتر و بازیگری برخوردارند ولی متاسفانه شرایط اجازه بروز استعدادهایشان را در این حوزه نداده فلذا به جان مردم و سیاست می افتند و هر کس به طریقی عرض خود می برد و زحمت مردم می دارد.  بقیه هم همه در یک دسته قرار می گیرند. که این دسته نامی ندارد به جز دسته 2. خیلی واضح و اشکار. طرفشان مشخص است و یا لاقل ادای مشخص بودن را در می آورند و مجبورندتا آخر خط  به ور خود وفادار باشند. درست یا غلط، راست یا چپ و باید دست این افراد را بوسید به خاطر یک رو بودنشان به دنیای خارج و یا دانستن درست قواعد بازی سیاست.  یعنی لااقل اگر با خودشان صادق نیستند یا دنیای خارج و دنیای سیاست صادق اند و رو بازی می کنند اینان درجه خیلی قابل احترام اند. 

 

شخصی که بسیار در عرصه سیاسی فعال بود و آدم های اصلی در این حوزه ها را می شناخت اعتراف کرد که : فلانی باور کن اگر در این جور مسائل خرده شیشه داشته باشی و  هدفت خدا نباشد و خدا فدای منافع شخصی ات باشد، شک نکن زمین می خوری و شکست می خوریو می گفت تجربه نشان داده است......................

نوشته شده در شنبه 94/6/21ساعت 5:31 عصر توسط زهرا نظرات ( ) |