تمام تلاشت را می کنی که خودت را و زندگیت را از تیررس افرادی خارج کنی و حتی تر اطلاعاتشان را راجع به خودت کم تر کنی ولی بیشتر در آن غرق می شوی. بیشتر از زندگی تو خبردار می شوند. بیشتر روی تو زوم می کنند و در زندگیت سرک می کشند. به خدا من چیزی ندارم که بهتر یا بیشتر از دیگران باشد. 

حتی علاقه من به دیدن این فیلم آخر را هم می خواهند از من بدزدند. فیلمت را به یک دوست صمیمی می دهی و نمی خواهی آن یکی ها در این علاقمندی تو شریک باشند ولی از طریق همان دوست می گیرندش و شروع می کنند راجع به آن تحقیق کردن و حتی جلوتر داستان فیلم را از اینترنت گرفتن و برای تو تعریف کردن. 

این محاصره اجتماعی من است در این دانشگاه. حتی نمی توانم در مورد علاقه مندی هایم با بعضی نزدیکان صحبت کنم. 

نوشته شده در شنبه 94/3/16ساعت 5:7 عصر توسط زهرا نظرات ( ) |